Ik ga op pad in mijn eigen woonplaats: Ossendrecht. Het dorpje dat mij zo aangenaam verrast heeft na het neerstrijken uit Frankrijk, daar waar ik leefde als meubeljager en antiekrestaurateur, nog voor onze remigratie naar de metropool ‘Ostrègg’.
De wereld is klein, en zeker in Ossendrecht, want de klanten van PRACHT die ik dit keer mag bezoeken voor een nieuwe blog blijk ik te kennen! Luc en Karien. Nooit ontmoet, dat niet, maar de man des huizes is de broer van iemand die bij ons in de straat woont en waar wij mee bevriend zijn geraakt, genaamd Werner. En dat vind ik grappig en toevallig, want zoveel Ossendrechtenaren ken ik nog niet in deze miljoenenstad.
Op slechts vijf minuten afstand van mijn huis rijd ik een straat in met mooie vrijstaande huizen. Ik parkeer voor een statig huis, in klassieke stijl gebouwd. In de voortuin: mooie gesnoeide buxushagen die mij laten denken aan de Franse kasteeltuinen die ik vaker heb bewonderd in la douce France. Deze voortuin is een slagje kleiner, het blijft Ossendrecht, maar is heel charmant.
Bij het openslaan van de voordeur zie ik meteen gelijkenis. Luc lijkt sprekend op Werner en laat ons allerhartelijkst binnen. ‘So hey, jij lijkt ook op je broer!’ ‘Ja vind je?’ Ik twijfel of ik nog moet stoken wie de beste versie is…Ik hou me in. Het woonhuis zag er van buiten al ‘pico bello’ uit, maar binnen doet ‘r niet aan onder! Ik stap een ruime klassieke hal in en kijk links een prachtige woonkamer in met een strakke designbank en matchende ronde salontafels. Heb ik die niet al eens bij PRACHT gezien? Alles is naadloos op elkaar afgestemd! Het tapijt, de twee in elkaar schuivend tafeltjes van keramiek en de donkergrijze bank met bruine leren kussens. Moderne ensuite schuifdeuren met glas tot aan het plafond geven zicht op het volgende vertrek: een moderne keuken met grote eettafel, omringd door designstoelen die mij ook bekend voorkomen: uit de PRACHT plekken in de winkel te Bergen op Zoom.
Tijdens de koffie vertelt Luc dat hij de eigenaar van Pracht, Jean-Pierre, kent van vroeger. Opnieuw blijkt de wereld klein. Ik hou ervan. De gemoedelijkheid in Brabant is iets om trots op te zijn. Luc: “JP en ik gingen met elkaar om als tieners. We leken zelfs op elkaar, alsof we broers waren. Na elkaar jaren niet meer te hebben gezien, stapte ik een paar jaar geleden bij PRACHT binnen. JP’s tante had me zijn designwinkel getipt en zo stond ik oog in oog met mijn jeugdvriend. Of Jean-Pierre en ik nog steeds sprekend lijken, durf ik niet meer te zeggen, maar het klikte meteen weer!’
Ik haal JP voor de geest en kijk naar Luc. Gelijkenis, eh…misschien? Ja verrek, ik zie het ook! Ik dwaal in gedachten af…onze buurvriend Werner, lijkt op zijn broer Luc die weer lijkt op Jean-Pierre van Pracht. Zou een foto met hun drieën niet wat zijn? Zoek de verschillen?
Karien, de vrouw van Luc vervolgt: ‘We waren al bij verschillende winkels geweest, want we zochten naar een nieuwe look voor ons huis. We wilden de landelijke stijl van ons afwerpen en meer gaan voor design, modern. We zochten iemand die deze stijl tot één geheel weet te maken.’ Luc constateert tevreden: “Jean-Pierre is die persoon. Hij kan alles. Zijn designstore reflecteert precies onze smaak. Dan klikt het ook in de samenwerking’.
‘Eerst wilden we een andere bank. Dat werd de bank Vic van Moome. Deze bank stond in cognac leer in de showroom van PRACHT. We houden van zijn strakke lijnen. Dus weg met onze kolossale bank! We genieten nu van dit model in grijze stoffering. Daar moest uiteraard een luie stoel bij. Dit werd de leren fauteuil van het merk Label. En tsja, waarom dan ook niet de eetstoelen van dit merk? We wilden nu eenmaal een eenheid creëren.’
Karien: ‘We mochten zelf de lappen jakleer uitzoeken in de fabriek in Raamsdonksveer in Nederland. Dat had JP geregeld. Wij wilden zeker weten dat de kleur van het leer hetzelfde was. Dat is gelukt. Het fijne van jakleer trouwens is, dat op moment dat er een kras op komt, je met een doekje wrijft en het weer weg is.’
‘Van het een kwam het ander’, stelt Luc. ‘Bij de strakke bank past natuurlijk ook een strak tv-meubel. We wilden de apparatuur niet in het zicht en dat de geluidsbox geïntegreerd zou zijn. JP kwam met een aantal suggesties. Het werd de Kettnaker met een deurpaneel dat geluid doorlaat, een soort luidspreker paneel. Ook de extra platte LG tv monteerde hij meteen, samen met de Bose audio 700 serie, sound bar’. Prachtig ding, trouwens, maar goed, niet dat je hem kunt zien, hahaha.’
Luc geeft toe dat hij een beetje doorsloeg in innoveren: ‘We konden niet stoppen. Ik wilde alles modern hebben én digitaal. Nu is in huis alles met de telefoon aan te zetten, via wifi, muziek via spotify in het hele huis, ook de lampen. En zo hebben we ook het alarm aangeschaft, en een digitale thermostaat. Daar heeft JP heel erg bij geholpen, met name bij de aanleg van de supersnelle wifi. Pracht zorgde voor de integrale aansturingen van alle apparaten, verlichting, thermostaat, muziek, … ja zelfs de wasmachine. Lang leve het Unify netwerk!
Het mooie in dit hele proces waarbij de ene wijziging leidde tot de andere, was dat JP de spullen hier bracht, zoals het tapijt en salontafels, en zo konden we een weekje kijken wat we ervan vonden. Hij komt het gewoon kosteloos brengen! In dat opzicht voelde het als oude jongens krentenbrood. Achteraf bleek alleen dat hij dit voor al zijn klanten doet, dus in dat opzicht was het alleen ‘oude jongens’ zonder de krentenbrood!’
We nemen allerhartelijkst afscheid. De vriendelijkheid van Werner is ook zeker te vinden bij Luc en Karien. Ik rijd in mijn vintage Lada Niva zonder enige IT-wijsheid erin verwerkt met vele digitale innovatieve wooninspiratie terug naar mijn oude huis aan de Burgemeester Voetenstraat. Daar waar in huis antiek en brocante de boventoon voeren. Een eclectisch sfeertje met authentieke meubelen. Alleen…verdraaid, die Tom Dixon lamp uit de PRACHT verlichtingsafdeling hangt dus wel boven mijn antieke tafel!? Komt nu langzaamaan ook bij ons ‘van het een het ander’? Ik hou Jean-Pierre voortaan goed in de gaten wanneer hij opeens een weekje een vloerkleed voor het ‘proberen’ komt neerleggen…
