Vandaag mag ik mee met Jean-Pierre, eigenaar van PRACHT wonen. Ik als vliegende reporter, alias ‘de interieur columnist’, uiteraard gewapend met scherpe pen en notitieblok. Jean- Pierre in zijn rol als adviseur voor interieur, verlichting, beeld en geluid. Al bij het dichtslaan van de portierdeur voel ik dat ik een metamorfose verhaal op het spoor ben…
Uiteraard vertrekken we in een hybride wagen, want innovatie staat bij Jean-Pierre hoog in het vaandel. We rijden geruisloos weg uit de Bosstraat in het oude centrum van Bergen op Zoom. Op de navigatie de bestemming: Halsteren. ‘Waar gaan we precies naartoe JP?’, vraag ik nieuwsgierig. ‘Naar Kitty en Henry, trouwe klanten van PRACHT. Ze weten dat je meekomt hoor. Ik heb ze al gesproken’.
Onderweg vertelt hij over zijn eerste ontmoeting: ‘Het echtpaar stoorde zich al langer aan alle zichtbare draden in hun woonkamer. Achter de televisie lag een wirwar aan kabels. Hoe goed ze dit ook probeerden netjes op te bergen, het bleef een dradenfestijn. Ook zat een stopcontact op ooghoogte midden op de muur. Vanuit dit stopcontact liep een draad naar een staande lamp. Rommelig en onrustig.’
‘Dus dat is wat je hebt opgelost en waar we nu naar gaan kijken? ‘Jazeker’, bevestigt JP, maar je gaat nog meer zien! Zodra ik bij hen binnenstapte zag ik een mogelijke verbetering die ze zonder veel moeite zélf konden verwezenlijken. Gewoon met hun eigen meubelen die ze al hadden staan. Ik vroeg daarom of ze open zouden staan voor een persoonlijk advies, puur vanuit mijn passie om interieur beter tot hun recht te laten komen. Ze knikten nieuwsgierig. Alleen trok Kitty een beetje wit weg rond haar neus, toen ze mij aanhoorde. Ik adviseerde namelijk een grote ommezwaai. Alles, maar dan ook alles, in de woonkamer omgooien. De eetkamerhoek en zitkamer om precies te zijn, waardoor het zitgedeelte veel meer zou aansluiten bij de grote raampartij richting tuin en de eettafel dichterbij de keuken’.
‘En wanneer was dit?’, vraag ik JP. ‘Dit ietwat rigoureuze voorstel was in 2018’, vervolgt JP. ‘Kitty moest mijn persoonlijke advies, dat vele malen verder ging dan bedrading en elektronica, op zich in laten werken. Ze hoefden er niets voor te kopen, maar wel de huidige opstelling durven loslaten. Ik liet het echtpaar ietwat beduusd achter, maar als je straks binnenstapt zal je zien, dat ze het ter harte hebben genomen.’ Terwijl ik JP’s verhaal aanhoor, dwalen mijn gedachten wat af. ‘Best bijdehand misschien om mensen te adviseren de hele boel om te gooien? Zou Kitty dat écht hebben gewaardeerd?’, vraag ik mij af terwijl ik JP zie aanbellen.
De deur wordt allerhartelijkst opengedaan. Henry en Kitty schudden JP en mij vriendelijk de hand, terwijl een warme kachel in de hal op een prettige manier mijn rug verwarmt. ‘Dit is dus Eva, waarover ik aan de telefoon sprak. Zij schrijft wel vaker voor interieurbladen en ook voor PRACHT’. Gastvrij bieden ze ons allebei koffie aan, terwijl ik de woonkamer binnentreed. Ik zie een warme gemoedelijke huiskamer, met een koperen haard, brique kleurige banken en veel hout. Terra is de hoofdtoon, die zorgt voor een alom aangename warme huiselijkheid. Het is er fijn, rustig, huiselijk en ‘eigen’.
JP licht mij toe: ‘Kijk Eva, Henry en Kitty wilden dus advies rondom alle bedrading en elektronica. Hier stond hun televisie en radio-installatie met een hele puist aan draden. Rommelig, dat vonden ze zelf ook. En deze muur, was gemaakt van dat grove granol. Dat was ook onrustig. Daar stond de eettafel en hier het zitgedeelte, precies andersom dus. Je kunt zien dat er nu geen enkele draden meer zichtbaar zijn’. JP haalt zijn Iphone uit de zak en laat de situatie van vroeger zien: ‘Zie je, allemaal draden en kabels, en kijk eens, die muur en dat stopcontact.’
Het verschil is verbluffend. Alle elektra is geïntegreerd weggewerkt in de muur. JP: ‘We hebben gefreesd, de bekabeling van tv en geluid is weggewerkt in een nieuw wandmeubel en het stopcontact is naar beneden geplaatst. De granolmuur is gestukt, waardoor het wegwerken van alle draden daarin mooi kon worden meegenomen.’
Kitty reageert enthousiast: ‘We zijn heel blij met het resultaat. Nadat Jean-Pierre mij achterliet met een ietwat duizelingwekkend advies, zijn we gaandeweg zelf onze meubels gaan omzetten. Ik zou het zelf nooit bedacht hebben, maar het resultaat is fantastisch. Wat een verbetering! Het is nu veel meer een coconnetje waarbij we genieten van onze tuin en zicht op de koperen haard. Jean-Pierre had gewoon die frisse blik. Dat is fijn, die persoonlijke betrokkenheid die hij meebrengt’. Henry vult aan: ‘Het fijne was ook, JP pusht niet. Kitty had even de tijd nodig, om alles te bekijken en overwegen. Maar moet je nu zien: alles is mooi weggewerkt aan draden, en er is genoeg opbergruimte voor glazen en spullen onder de televisie in het nieuwe wandmeubel’.
Het resultaat is inderdaad sereen, dat kan ik beamen. Op één ding na. Mijn ogen worden getrokken naar drie fantastische eyecatchers: drie prachtige lampen, rond, met geslagen koper aan de binnenkant. Op een adembenemende manier reflecteren ze een lichtschijnsel op de nu strak gewitte muur. Is dit kunst? Hoe bizar trouwens ook, dat eyecatchers, die bekend staan om ieders blik te vangen, toch geheel opgaan in het interieur. Op een harmonieuze wijze. ‘Hingen die er al?’, vraag ik bewonderend.
Henry: ‘Dit zijn de wandlampen van Catellani & Smith Lederam, daar blijven we ons aan vergapen. Nu we alles hebben verbeterd qua opstelling en afwerking, misten we nog de juiste belichting. Alleen dit is bijna geen verlichting meer, dit is gewoon meer dan dat! Het is fijn dat Jean-Pierre ook ons daarin heeft geadviseerd met een lichtplan. Rick, zijn collega en lichtspecialist heeft de installatie gedaan. Zo is ons huis helemaal thuis en af.’
JP vervolgt: ‘Kijk, ik wilde bij de stijl van Henry en Kitty blijven. Ze wilden de warmte en aardse tinten vasthouden. Hun interieur moest ‘eigen’ blijven. Deze drie lampen van het van Catellani & Smith Lederam sluiten precies aan bij wat hun stijl ademt. Dat koper matcht met het terra. Het is de kers op de taart. Het lint om het cadeau. The finishing touch. Soms zie je een prachtig interieur, maar door de onjuiste belichting mist het ‘t hele effect. Hier zie je overduidelijk dat de verlichting het ‘wow’-effect in het kwadraat geeft.
Met plaatsvervangende tevredenheid rij ik met JP terug naar Bergen op Zoom. ‘Mooi lijkt me dat, om klanten zo tevreden achter te laten?’ vraag ik hem. JP: ‘Ja, dat geeft veel voldoening. En inmiddels denken ze zelfs aan een nieuwe bank te bestellen, terwijl het begon met draden. Daar stuur ik absoluut niet op aan, maar het is fijn en geeft veel plezier als klanten mij zo vertrouwen en ze zo tevreden te zien.’
Zo lijkt deze column eerder het einde van een sprookje. Het begon met een hybride wagen en een nieuwsgierige reporter, en het eindigt met een ‘ze leefden nog lang, met mooie verlichting, zonder bedrading en heel gelukkig’.
‘Een voordeel om klant van PRACHT Wonen is dat zij de regie voeren over de aanpassingen, dus het regelen van de stukadoor, de schilder en de overige werkzaamheden worden uit handen genomen en goed geregeld.’ Henry Harmsen
Meer informatie over Eva en meer blogs vind je hier.
